Door Esther

Als blogger, inspirator, docent dans, met een dosis creativiteit en een liefde voor kinderen, zet Door Esther zich in voor het behoud van hun authenticiteit. Esther van Bijnen, eerder eigenaar van een succesvolle dansstudio, is oprichter van Door Esther. Als moeder van twee hoog sensitieve kinderen weet zij als geen ander voor wat voor een uitdaging ouders soms komen te staan. Door het schrijven van blogs brengt zij haar verhaal de wereld in en hoopt op die manier mensen te inspireren, motiveren, herkenning te geven en meer begrip te krijgen voor hoog sensitieve kinderen en hun ouders. Door middel van lessen, cursussen, workshops en lezingen zet Door Esther zich in om kinderen, maar ook hun ouders, in balans te brengen. Zodat ze met vertrouwen de wereld tegemoet gaan en luisteren naar hun binnenste. Door kinderen bewust te maken van hun eigen wijsheid zullen ze op latere leeftijd gemakkelijker hun eigen weg volgen, zichzelf durven zijn, doen wat hun hart hen ingeeft en hun dromen waar maken. Ze nemen het mee voor de rest van hun leven.

Lees vanaf nu mijn blogs op mijn nieuwe site!

www.dooresther.nl

www.dooresther.nl

Nog even en dan gaat mijn nieuwe website online! Mijn blog zal verhuizen naar deze mooie nieuwe blogsite. 

Hier alvast een voorproefje van naam en logo! 

Ik ben nu al super trots!

Nieuw leven

                     

Al een aantal weken zijn onze kinderen in de ban van de site www.beleefdelente.nl 

Als gehypnotiseerd kijken ze naar de filmpjes waarin de slechtvalk zijn eieren legt en de ooievaar boven op zijn nest zit. Dan inneens zien wij met enige regelmaat een merel in en uit de heg vliegen. Zou hij een nestje aan het bouwen zijn? En ja hoor, een heel mooi schattig nestje tussen de klimop. Zodra de merel wegvliegt, kijken we in het nestje om te ontdekken dat er drie eitjes in liggen. De ogen van onze prinses beginnen te glimmen en meneertje zou het liefst de eitjes even in zijn handen pakken, maar dat mag niet leggen wij hem uit. De volgende dag vinden de buren een ei in de tuin. Even ben ik bang dat er een eitje uit het nest is gevallen, maar nee, dit is een veel groter ei! Het blijkt een eendenei te zijn. Vast van een van de eenden die wij regelmatig in onze tuin mogen begroeten. De kinderen vinden het prachtig! 

En dan ineens horen we kleine piep geluidjes uit de heg komen. Ja hoor, het is zover, nieuw leven! Drie oerlelijke kale koppies steken boven het nest uit. Met hun snaveltjes wijd open wachten ze op de volgende worm die moeder of vader merel zal komen brengen. En zo hebben wij ineens ons eigen beleef de lente filmpje!

Vrolijk pasen allemaal!

Baan gezocht?

Solliciteer dan nu! 

Storm in mijn hoofd

Gister genoot ik nog van een overheerlijk zonnetje in de achtertuin. Met mijn Ipad op schoot, op zoek naar kleuren, plaatjes, websites en blogs waar ik inspiratie uit zou kunnen halen. En hoe handig is dan Pinterest. Je pint alles wat je inspireert op een bord en hebt zo een mooi overzicht. Ik voel me bevoorrecht, werken in je achtertuin, dat wil toch iedereen!

Toen sloeg het weer om, het lijkt wel storm buiten. Laat ik nu uitgerekend vandaag een brainstorm afspraak hebben met een goede vriend van ons. En dus stormde het ook in mijn hoofd. Naam, logo, huisstijl... Heerlijk is dat zo nu en dan! Dat geeft ruimte voor nieuwe dingen. En dat er nieuwe dingen komen, dat is zeker. De storm is inmiddels gaan liggen, het is opgeklaard en ook mijn plannen zijn weer een stuk helderder. Sterker nog, we hebben een naam!

Vreemde vogels

Noem me gek, noem me vreemd, het maakt mij allemaal niet uit. Ik ben wie ik ben en kruip graag uit het hokje waarin ze mij proberen te stoppen. Het is mij veel te druk in dat hokje! Geef mij zo af en toe maar rust, heerlijk vind ik dat. En gelukkig deelt mijn gezin dit gevoel met mij…

Woensdagmiddag, meneertje heeft een kinderfeestje. Het is prachtig weer, het lijkt wel zomer en dat op 2 april! Ik heb een heerlijke middag in het vooruitzicht samen met de kleine prinses. Mm, eens even denken…met wie kunnen we iets gaan doen. Eén van de Oma’s, mijn vriendin en de kids, de buurtjes, klasgenootje of toch de twee nichtjes… Ik loop er al een half uurtje mee rond. Tot ik mij bedenk dat ik helemaal niet verplicht ben om mijn middag te vullen met nog meer mensen dan alleen mijn lieve kleine prinses. Ik vul een picknickmand, zoek samen met de prinses een emmer, schep en toebehoren en verruil de prinsessenjurk voor een paar oude speelkleren. We gaan heerlijk samen naar de duinen. Lekker met zijn tweetjes, blote voeten in het zand. Wanneer we meneertje op het juiste adres hebben afgeleverd rijden we door richting die enorme berg zand om te ontdekken dat wij onze middag toch met heel veel andere mensen zullen doorbrengen. ‘Zucht’…

Gelukkig is het groot hier, plaats genoeg voor iedereen. Er is vast ergens een plekje waar we rustig kunnen picknicken. Daar gaan we dan, hand in hand, vrolijk huppelend, want ze geniet van die aandacht zo zonder haar grote broer. “Ik zoek wel een mooi plekje mama” zegt ze. “Is goed schat”, en ik hoop dat ze niet bij die grote hoop gillende kids wil gaan zitten. Vrolijk loopt ze langs alle groepjes moeders en kinderen die zich een plaatsje hebben toegeëigend in het door het  voorjaarszonnetje verwarmde zand. Wanneer we iedereen voorbij zijn wijst ze naar een inham op de zandberg, tussen de bomen, maar heerlijk in de zon. Perfect! Een heerlijk plekje met alleen zand, bomen ‘vreemde’ vogels en nog eens zand. Ik ben trots op mijn kleine meid dat ook zij luistert naar haar binnenste stemmetje wat blijkbaar zegt dat ze graag een rustige middag met haar mama wil. We spreiden het kleed uit en gaan er heerlijk lui op liggen. We knuffelen en kroelen, stoeien en lachen. Eten lekkere dingen en bakken zandtaartjes. Ik graaf haar voeten in en zij heeft de grootste lol. Ik geniet en zij nog veel meer. Ik ben er met mijn volle aandacht bij. Hoef niet zoals die moeders in de verte steeds omhoog te vliegen omdat de kinderen ruzie maken. Ik hoef ook geen praatje te maken met wie dan ook als alleen een gezellig kletspraatje met mijn allerliefste kleine meid. Ik ben er voor haar, met mijn volledige aandacht, mindful. Dat voelt heel bijzonder.

Wanneer zij al rollend van de berg gaat en het zand tot in haar bilnaad is gekropen hangt ze nog even ondersteboven aan de rekstok. Wat een heerlijke middag is dit.

Wie gaat er de volgende keer mee?  ;-)

Eigenwijs ding!

Een van de eerste zinnen die ik kon zeggen was: "Kank selluf!" En ook onze kleine prinses roept deze zin met enige regelmaat door het huis. Soms tot grote frustratie van mijzelf. Een eigenwijs ding, die dame van ons. Dat ze nog maar heel lang lekker eigenwijs mag blijven! Want wat is er mooier dan het eigenwijze dat in het kind zit en de eigen wijsheid die elk kind bezit. 

Dat is waar ik mij in de toekomstige 'eigenwijze les' op wil richten. 

Kinderen uitdagen hun eigen wijsheid te gebruiken, door op allerlei creatieve manieren bezig te zijn. Tekenen, schilderen, boetseren, dansen, bewegen, bomen klimmen, op avontuur in de natuur, noem maar op, niks is te gek. Lekker elke les anders doordat je gebruik maakt van wat er op dat moment bij het kind naar boven komt. Op die manier kinderen naar hun binnenste te laten luisteren en hun eigen wijsheid gebruiken. Van te voren enkel bepalen wat het onderwerp van de les zal zijn en met welk materiaal en in welke omgeving je aan de slag gaat. Je stuurt ze een richting in, maar ze bepalen zelf welke weg ze inslaan. Resultaat van het gemaakte werk is niet belangrijk, niet op zoek gaan naar de beste kunstenaars. En wanneer we kiezen voor een bewegings-les ook dan een beroep op hun eigen denkvermogen en intuïtie doen. Geen kant en klare dansjes!  (Voor dansles moet je natuurlijk bij Astir dance art zijn :-)) 

Het is toch heerlijk kinderen te laten luisteren naar hun binnenste. Kinderen bewust te maken van hun eigen wijsheid zodat ze op latere leeftijd gemakkelijker hun eigen weg volgen.

Doen wat hun hart hen ingeeft en hun dromen waar maken. Dat nemen ze mee voor de rest van hun leven…

Jullie begrijpen het al. Na een jaartje lekker thuis met de kids is het de hoogste tijd weer iets te gaan ondernemen! (letterlijk)
Mama zijn voelt heerlijk, maar na een jaar rust begint mijn creatieve brein weer te borrelen en heb ik behoefte aan meer dan alleen mama zijn. Het brainstormen is in volle gang, er wordt nagedacht over een naam, een logo, website en ga zo maar door. En dat alles op mijn eigen wijze, lekker eigenwijs! De eigenwijze les zal een van de dingen zijn die ik ga doen, de rest houd ik nog even voor mezelf aangezien ook voor mij nog niet alles op alle vlakken duidelijk is. 

Wat mij wel helemaal duidelijk is, vanaf 1 april zie ik mezelf weer officieel als werkende moeder!

Wordt vervolgd....

Een geestig gesprek...

Een geestig gesprek…

Ik vind het heerlijk om in het weekend met het hele gezin aan de ontbijttafel te zitten. Lekker eitje en verse jus. Daar geniet ik echt van. Ook onze twee schatten vinden dat gezellig en kletsen ons de oren van het hoofd. Wanneer ons meneertje zijn thee op heeft, gebruikt hij zijn theeglas als verrekijker en kijkt door de bodem van het glas. "Mmm, heej papa!" "Als ik zo kijk zie ik jou gewoon en als ik zo kijk zie ik jou...euh.." 

"Ja", zegt papa, "hoe heet dat dan?" "Nou, euh, tja, een beetjuhh.. geestig!" 

We lachen er om, maar hij is bloedserieus. Hij meent het, want zo ziet het er voor hem uit als er s’ nachts 'visite' naast zijn bed staat. Of wanneer hij bij oma boven aan de trap die mevrouw ziet staan die verder niemand ziet. En we laten hem dan ook weten dat wij hem begrijpen, maar dat we lachen omdat het een grappige vergelijking is.

Heerlijk die kinderpraatjes! Dit geestige gesprek wilde ik dan ook graag met jullie delen. Haha!

Ben jij thuis gekomen vandaag?

Even een aanvulling op mijn blog 'Welkom thuis', wat ik deze week heb geplaatst. Ik hoop namelijk dat het jullie aan het denken heeft gezet. Haha, hoe cynisch, aan het 'denken' gezet! Ben je jezelf ervan bewust hoe vaak je vandaag van je hart naar je hoofd bent verhuisd. Heb je genoten van die heerlijke cappuccino vanmiddag en weet je nog hoe je avondeten smaakte? Of heb je gewoon alles naar binnen gewerkt en zat je ondertussen moederziel alleen op je zolderkamer? Ik ben eerlijk, ook bij mij is vandaag de deur naar zolder weer een aantal keren open gegaan. Het verschil is alleen dat ik mij er nu bewust van ben. En dus draai ik mij om, sluit de deur en loop met een grote glimlach de zoldertrap af richting de woonkamer, waar ik geniet van mijn heerlijk zelfgemaakte cappuccino. 

Wil je weten hoe je gemakkelijk vanuit je hoofd naar je hart kunt gaan, probeer dan eens de onderstaande oefening uit. Ik hoor graag wat je er van vindt! 

Oefening:

Neem een klein voorwerp, bijvoorbeeld een pen en leg deze voor je neer op tafel. Kijk er nu naar alsof het je aller grootste bezit is. Pak het dan met de grootste zorgvuldigheid op, koester het even. Dan leg je het met dezelfde zorgvuldigheid terug op tafel. Welkom thuis! Je bent zojuist vanuit je hoofd naar je hart verhuisd! 
Voel je het verschil? 

Ik zou het leuk vinden wanneer je een berichtje achterlaat. Mocht je het leuk vinden mijn blog te volgen, kijk dan onderaan deze pagina. En ja hoor, het mag natuurlijk ook gedeeld worden! 

Welkom thuis!

Wanneer je lichaam je huis is en je jezelf afvraagt welk plekje in huis jouw fijnste plekje is, wat zou dat dan zijn? Toen iemand me dat vroeg wist ik het antwoord al voordat de vraag helemaal gesteld was. Mijn hart! Toen ik er over nadacht besefte ik ineens dat ik veel vaker in mijn hoofd zit, op die donkere saaie zolderkamer. De rest van mijn huis is met enige regelmaat helemaal leeg en verlaten! Hier moest iets drastisch veranderen!

De grote opruiming van mijn zolder (lees mijn hoofd) is al een hele poos  geleden afgerond, maar de renovatie van de rest van mijn huis is nog in volle gang. Heel voorzichtig ben ik van mijn zolderkamer de trap af naar beneden geslopen, een beetje onwennig nog. Als ik merk dat het aanwezig zijn in het ‘hart’ van mijn eigen huis voelt als thuiskomen, gooi ik alle ramen en deuren open. De grote schoonmaak kan beginnen! Hier en daar een likje verf, we verplaatsen wat meubelstukken en we gooien een heleboel (oude) troep naar buiten. Weg ermee! Zo ontstaat er weer ruimte voor nieuwe dingen! En dat voelt heerlijk!

Mijn huis is bijna klaar, het ontbreekt alleen nog aan wat leuke accessoires. Hiernaar ben ik druk opzoek, ik merk dat ik moeilijk kan kiezen. Zoveel dingen zijn leuk en inspirerend…

Als ik me ’s avonds terugtrek in mijn ‘woonkamer’ en heerlijk languit op de bank lig, mijn ogen sluit, ontstaan de mooiste ’accessoires’. Stiekem weet ik best wat ik wil. Plots schrik ik wakker! Hoor ik iemand op zolder? Ik ren de trap op naar boven waar ik in een hoekje mijn angst zie staan. Als mijn gedachten alle mooie accessoires over boord willen gooien, loop ik de deur uit. Ik sluit mijn zolderkamer en loop de trap af. Het is beter dat ik voorlopig even niet op zolder kom. Bovendien voel ik mij veel prettiger in het hart van mijn eigen woning, dat is waar ik me thuis voel. Ik steek de kaarsjes aan, zet wat fleurige voorjaarsbloemen op tafel en hang een slinger aan de muur met de tekst  ‘welkom thuis!’  

Me time :-)

Als je dan toch een aantal goede  voornemens hebt voor 2014, dan kun je er het beste maar zo snel mogelijk mee beginnen! En dus zit ik al bijna een uur in een heerlijk warm bad en adem ik de lavendeldamp van Weleda in. Een echte aanrader overigens. Yesss...de eerste 'me time' poging is geslaagd! 

Hoewel ik toch n beetje bang ben dat ik mijn geliefde iPhone laat verzuipen, is dit een uitstekende plek om te schrijven. Zeer ontspannen...en dat kon ik wel gebruiken. Die drukke decembermaand doet vreemde dingen met me. 

Zo belde mijn geliefde me laatst vanuit huis. Hij wilde vast beginnen met koken. Ja ik heb er zo een, zo'n lieverd die zelf nadenkt en nooit te beroerd is om wat werk in de huishouding te doen❤️ Hij kon niet alle ingrediënten vinden... Uhh...mmm...tja...Oh, ik weet het! De rookworst ligt samen met de vanmorgen gekochte cadeautjes boven op de kast in de woonkamer. Ja heus! Drie keer raden waar ik die cadeautjes inclusief rookworst gekocht had haha! Nee, hier was hij zèlf waarschijnlijk nóóit achter gekomen! 

Wat extra 'me time' in 2014 kan dan ook geen kwaad. Er volgen wellicht nog vele blogs vanuit een warm bad. De volgende alleen wel vanaf m'n iPad. #krampinmijnhanden#

Iemand nog suggesties voor een andere lekkere badolie?