maandag 17 februari 2014

Een geestig gesprek...

Een geestig gesprek…

Ik vind het heerlijk om in het weekend met het hele gezin aan de ontbijttafel te zitten. Lekker eitje en verse jus. Daar geniet ik echt van. Ook onze twee schatten vinden dat gezellig en kletsen ons de oren van het hoofd. Wanneer ons meneertje zijn thee op heeft, gebruikt hij zijn theeglas als verrekijker en kijkt door de bodem van het glas. "Mmm, heej papa!" "Als ik zo kijk zie ik jou gewoon en als ik zo kijk zie ik jou...euh.." 
"Ja", zegt papa, "hoe heet dat dan?" "Nou, euh, tja, een beetjuhh.. geestig!" 

We lachen er om, maar hij is bloedserieus. Hij meent het, want zo ziet het er voor hem uit als er s’ nachts 'visite' naast zijn bed staat. Of wanneer hij bij oma boven aan de trap die mevrouw ziet staan die verder niemand ziet. En we laten hem dan ook weten dat wij hem begrijpen, maar dat we lachen omdat het een grappige vergelijking is.

Heerlijk die kinderpraatjes! Dit geestige gesprek wilde ik dan ook graag met jullie delen. Haha!


donderdag 6 februari 2014

Ben jij thuis gekomen vandaag?

Even een aanvulling op mijn blog 'Welkom thuis', wat ik deze week heb geplaatst. Ik hoop namelijk dat het jullie aan het denken heeft gezet. Haha, hoe cynisch, aan het 'denken' gezet! Ben je jezelf ervan bewust hoe vaak je vandaag van je hart naar je hoofd bent verhuisd. Heb je genoten van die heerlijke cappuccino vanmiddag en weet je nog hoe je avondeten smaakte? Of heb je gewoon alles naar binnen gewerkt en zat je ondertussen moederziel alleen op je zolderkamer? Ik ben eerlijk, ook bij mij is vandaag de deur naar zolder weer een aantal keren open gegaan. Het verschil is alleen dat ik mij er nu bewust van ben. En dus draai ik mij om, sluit de deur en loop met een grote glimlach de zoldertrap af richting de woonkamer, waar ik geniet van mijn heerlijk zelfgemaakte cappuccino. 

Wil je weten hoe je gemakkelijk vanuit je hoofd naar je hart kunt gaan, probeer dan eens de onderstaande oefening uit. Ik hoor graag wat je er van vindt! 

Oefening:

Neem een klein voorwerp, bijvoorbeeld een pen en leg deze voor je neer op tafel. Kijk er nu naar alsof het je aller grootste bezit is. Pak het dan met de grootste zorgvuldigheid op, koester het even. Dan leg je het met dezelfde zorgvuldigheid terug op tafel. Welkom thuis! Je bent zojuist vanuit je hoofd naar je hart verhuisd! 
Voel je het verschil? 

Ik zou het leuk vinden wanneer je een berichtje achterlaat. Mocht je het leuk vinden mijn blog te volgen, kijk dan onderaan deze pagina. En ja hoor, het mag natuurlijk ook gedeeld worden! 


dinsdag 4 februari 2014

Welkom thuis!

Wanneer je lichaam je huis is en je jezelf afvraagt welk plekje in huis jouw fijnste plekje is, wat zou dat dan zijn? Toen iemand me dat vroeg wist ik het antwoord al voordat de vraag helemaal gesteld was. Mijn hart! Toen ik er over nadacht besefte ik ineens dat ik veel vaker in mijn hoofd zit, op die donkere saaie zolderkamer. De rest van mijn huis is met enige regelmaat helemaal leeg en verlaten! Hier moest iets drastisch veranderen!

De grote opruiming van mijn zolder (lees mijn hoofd) is al een hele poos  geleden afgerond, maar de renovatie van de rest van mijn huis is nog in volle gang. Heel voorzichtig ben ik van mijn zolderkamer de trap af naar beneden geslopen, een beetje onwennig nog. Als ik merk dat het aanwezig zijn in het ‘hart’ van mijn eigen huis voelt als thuiskomen, gooi ik alle ramen en deuren open. De grote schoonmaak kan beginnen! Hier en daar een likje verf, we verplaatsen wat meubelstukken en we gooien een heleboel (oude) troep naar buiten. Weg ermee! Zo ontstaat er weer ruimte voor nieuwe dingen! En dat voelt heerlijk!

Mijn huis is bijna klaar, het ontbreekt alleen nog aan wat leuke accessoires. Hiernaar ben ik druk opzoek, ik merk dat ik moeilijk kan kiezen. Zoveel dingen zijn leuk en inspirerend…


Als ik me ’s avonds terugtrek in mijn ‘woonkamer’ en heerlijk languit op de bank lig, mijn ogen sluit, ontstaan de mooiste ’accessoires’. Stiekem weet ik best wat ik wil. Plots schrik ik wakker! Hoor ik iemand op zolder? Ik ren de trap op naar boven waar ik in een hoekje mijn angst zie staan. Als mijn gedachten alle mooie accessoires over boord willen gooien, loop ik de deur uit. Ik sluit mijn zolderkamer en loop de trap af. Het is beter dat ik voorlopig even niet op zolder kom. Bovendien voel ik mij veel prettiger in het hart van mijn eigen woning, dat is waar ik me thuis voel. Ik steek de kaarsjes aan, zet wat fleurige voorjaarsbloemen op tafel en hang een slinger aan de muur met de tekst  ‘welkom thuis!’